تحلیل فضایی پراکنش مراکز فرهنگی و مکان یابی بهینه آن، پژوهش موردی: شهر سقز

توزیع بهینه کاربری­ها و مراکز خدماتی مسأله­ای است که اغلب برنامه ریزان شهری برآن تأکید دارند، چرا که امروزه رشد پرشتاب جمعیت و گسترش کالبد شهرها، توزیع فضایی نامتناسب کاربری­های شهری را دامن زده است. مراکز فرهنگی، از جمله کاربری­هایی است که توزیع و پراکنش آن در عرصه­های شهری هم از بعد شهرسازی و هم به لحاظ عدالت­ اجتماعی حائز اهمیت است. اینک هدف از این پژوهش تحلیل پراکنش مراکزفرهنگی در سطح شهر سقز و مکان یابی مراکز فرهنگی جدید با توجه به کمبود شهر می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی است. به منظور طبقه­بندی و تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل­anp­، شاخص های m‏oran'si, moran'si­anselin local و مدل تحلیل شبکه استفاده شده است. همچنین از نرم افزارهای arc/gis و super decisions برای ترسیم لایه­ها بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که با توجه به بررسی­های به عمل آمده از نحوه توزیع مراکز فرهنگی موجود و تعیین شعاع عملکردی استاندارد آن ها 11/41 درصد از مساحت شهر خارج از محدوده دسترسی به مراکز فرهنگی می باشند و یافته­های وضع موجود نشان می­دهد که مراکز ­فرهنگی شهر سقز از نظر سازگاری با سایر کاربری­ها و همچنین از نظر دسترسی، نامتناسب است. ­لذا با تلفیق لایه­های مختلف کاربری­های تأثیر گذار، نقشه نهایی فضاهای بهینه برای احداث مراکز­ فرهنگی جدید در 5 دسته از بسیارخوب تا بسیار ضعیف تقسیم بندی و پیشنهاد گردید.